لطف می‌كنید خودتان را معرفی كنید؟
من سیدمسعود مرتضوی هستم؛ رتبه 11 كنكور سراسری در رشته علوم انسانی و دانشجوی دانشكده حقوق دانشگاه تهران.
آقای مرتضوی، خیلی از داوطلبان كنكور، نمی‌دانند و این نگرانی را دارند كه مطالعه دروس پایه را از كی و كجا شروع كنند، شما چه توصیه‌ای به این دوستان دارید؟
دروس پایه یعنی بیشتر دروس سال‌های دوم و سوم دبیرستان، دست‌كمی از دروس سال پیش‌دانشگاهی در سوالات كنكور ندارد و مجموع سوالاتی كه از این دو سال طرح می‌شد حتی بیشتر از كتاب‌های پیش‌دانشگاهی است بنابراین به هیچ وجه نباید آنها را دست‌كم گرفت اما اینكه بهتره از كی شروع كنند كاملا بستگی به خود داوطلب دارد. خود داوطلب باید ببیند آیا می‌تواند همه این دروس و كتاب‌های حجیم‌شان را در طول یك سال پیش‌دانشگاهی به‌طور كامل و دقیق بخواند یا نه؟ اگه این توانایی را در خودش می‌بیند توصیه من این است كه وقتش را صرف درس‌های كنكور نكند و فقط در حد آوردن یك نمره مناسب در امتحانات نهایی مطالعه كند و در بقیه اوقاتش برود سراغ كارهایی كه دوست دارد انجامشان بدهد و فكر می‌كند در آن زمینه‌ها استعداد دارد. متاسفانه كنكور باعث شده تا خیلی از ما جوان‌ها یك تا دو سال ارزشمند از زندگی‌مان را قبل از كنكور صرف تست‌زنی و چند بار خواندن كتاب‌ها و حفظ مطالب بكنیم كه به نظرم قسمت زیادی از این وقت تلف میشود و خیلی از استعدادها هم همین طور تلف می‌شوند. نمی‌گویم كه كتاب‌ها به درد نخور و غیر مفید هستند ولی واقعا ارزش بیشتر از دو بار خواندن را ندارند، یاد گرفتن مطالبشان خیلی مفید هست اما حفظ كردن خیلی از مطالب به خصوص آن درس‌هایی كه در رشته مورد علاقه داوطلب هیچ جایی ندارد، صرفا تلف كردن وقت است. بنابراین به داوطلب‌ها توصیه می‌كنم ببینند نقاط قوتشان در دروس كجاست؟ اگر در یكی، دو درس مشكل اساسی دارند، سعی كنند و در سال‌های پایه برطرفش كنند. برای مثال معمولا داوطلبان در درس‌هایی مثل عربی یا ریاضی مشكل دارند. پیشنهاد می‌كنم این مشكل را در كتاب‌های پایه تا قبل از سال آخر برطرف كنند. به علاوه اینكه اگر می‌بینند كه نمی‌توانند در طول سال پیش‌دانشگاهی به طور مداوم هفته‌ای حدود 40-35 ساعت مطالعه كنند، مطالعه كتاب‌های حجیم و وقت‌گیری مثل تاریخ و جغرافیا را برای راحت‌تر كردن كار در سال آخر شروع كنند. البته این توصیه مربوط به افرادی است كه می‌خواهند در كنكور، رتبه‌های بالا را كسب كنند و در رشته‌ها و دانشگاه‌های تاپ كشور درس بخوانند.
دروس پایه یعنی بیشتر دروس سال‌های دوم و سوم دبیرستان، دست‌كمی از دروس سال پیش‌دانشگاهی در سوالات كنكور ندارد و مجموع سوالاتی كه از این دو سال طرح می‌شد حتی بیشتر از كتاب‌های پیش‌دانشگاهی است بنابراین به هیچ وجه نباید آنها را دست‌كم گرفت اما اینكه بهتره از كی شروع كنند كاملا بستگی به خود داوطلب دارد. خود داوطلب باید ببیند آیا می‌تواند همه این دروس و كتاب‌های حجیم‌شان را در طول یك سال پیش‌دانشگاهی به‌طور كامل و دقیق بخواند یا نه؟ اگه این توانایی را در خودش می‌بیند توصیه من این است كه وقتش را صرف درس‌های كنكور نكند و فقط در حد آوردن یك نمره مناسب در امتحانات نهایی مطالعه كند و در بقیه اوقاتش برود سراغ كارهایی كه دوست دارد انجامشان بدهد و فكر می‌كند در آن زمینه‌ها استعداد دارد. متاسفانه كنكور باعث شده تا خیلی از ما جوان‌ها یك تا دو سال ارزشمند از زندگی‌مان را قبل از كنكور صرف تست‌زنی و چند بار خواندن كتاب‌ها و حفظ مطالب بكنیم كه به نظرم قسمت زیادی از این وقت تلف میشود و خیلی از استعدادها هم همین طور تلف می‌شوند. نمی‌گویم كه كتاب‌ها به درد نخور و غیر مفید هستند ولی واقعا ارزش بیشتر از دو بار خواندن را ندارند، یاد گرفتن مطالبشان خیلی مفید هست اما حفظ كردن خیلی از مطالب به خصوص آن درس‌هایی كه در رشته مورد علاقه داوطلب هیچ جایی ندارد، صرفا تلف كردن وقت است. بنابراین به داوطلب‌ها توصیه می‌كنم ببینند نقاط قوتشان در دروس كجاست؟ اگر در یكی، دو درس مشكل اساسی دارند، سعی كنند و در سال‌های پایه برطرفش كنند. برای مثال معمولا داوطلبان در درس‌هایی مثل عربی یا ریاضی مشكل دارند. پیشنهاد می‌كنم این مشكل را در كتاب‌های پایه تا قبل از سال آخر برطرف كنند. به علاوه اینكه اگر می‌بینند كه نمی‌توانند در طول سال پیش‌دانشگاهی به طور مداوم هفته‌ای حدود 40-35 ساعت مطالعه كنند، مطالعه كتاب‌های حجیم و وقت‌گیری مثل تاریخ و جغرافیا را برای راحت‌تر كردن كار در سال آخر شروع كنند. البته این توصیه مربوط به افرادی است كه می‌خواهند در كنكور، رتبه‌های بالا را كسب كنند و در رشته‌ها و دانشگاه‌های تاپ كشور درس بخوانند.
به نظر شما، داشتن هدف و انگیزه در موفقیت داوطلبان چه نقشی دارد؟
در نظر داشتن هدف یك محرك است كه آدم را در هر مرحله از زندگیش به پیش می‌برد. وقتی هدف مشخص باشد آدم می‌داند كه به كجا می‌خواهد برود و متوجه میشود كارهایی را كه دارد انجام می‌دهد عبث و بیهوده نیست. به علاوه وقتی یك نفر هدف داشته باشد سعی می‌كند راه درست و مستقیم رسیدن به آن را هم پیدا كند. فرض كنید در یك شب تاریك اگر هیچ نوری نباشد و یك كسی را مثلا در یك بیابان رها كنند، نمی‌داند چطور خودش را نجات بدهد اما وقتی یك سوسوی چراغی را از دور ببیند و بداند كه باید به آنجا برسد خیلی زودتر و با آرامش خاطر و با كمترین هزینه به مقصودش می‌رسد.
در نظر داشتن هدف یك محرك است كه آدم را در هر مرحله از زندگیش به پیش می‌برد. وقتی هدف مشخص باشد آدم می‌داند كه به كجا می‌خواهد برود و متوجه میشود كارهایی را كه دارد انجام می‌دهد عبث و بیهوده نیست. به علاوه وقتی یك نفر هدف داشته باشد سعی می‌كند راه درست و مستقیم رسیدن به آن را هم پیدا كند. فرض كنید در یك شب تاریك اگر هیچ نوری نباشد و یك كسی را مثلا در یك بیابان رها كنند، نمی‌داند چطور خودش را نجات بدهد اما وقتی یك سوسوی چراغی را از دور ببیند و بداند كه باید به آنجا برسد خیلی زودتر و با آرامش خاطر و با كمترین هزینه به مقصودش می‌رسد.
داوطلب‌ها هم همین‌طور اگر هدفشان از كنكور دادن و قبول شدن در رشته و دانشگاهی كه دوست دارند و آینده‌ای كه مد‌نظرشان هست را مدام جلوی چشمان‌شان نداشته باشند و به آن فكر نكنند مثل همان كسی هستند كه چراغ را نمی‌بینند و قطعا با سختی بیشتر و هزینه بیشتر به مقصودشان می‌رسند یا شاید هم نرسند.
این داشتن هدف وقتی خودش را به خوبی نشان می‌دهد كه شما در طول یك سال باید به طور مداوم هفته‌ای بیشتر از 30 ساعت درس بخوانید و به خصوص بعضی درس‌هایی كه از آنها متنفرید بازدهی مطالعه را هم خیلی بالا می‌برد و باعث میشود تا مطالب در ذهن خیلی بهتر ثبت بشود. یك محرك خیلی خوبیه و توصیه می‌كنم دوستان داوطلب، افق‌هایشان را مدام در ذهن بیاورند و به آنها فكر كنند. (البته نه خیلی زیاد!) یك چیزی را یادتان باشد، از یك نقطه هزاران خط می‌گذرد اما از دو نقطه فقط یك خط.
موسسات كنكور چطور؟ آیا به نظر شما، اینكه یك نفر به صرف شركت در كلاس‌های كنكور یا آزمون‌های موسسات مختلف به موفقیت در كنكور اطمینان داشته باشد درست است یا نه؟ و موسسات چه نقشی می‌توانند در این قضیه داشته باشند؟
من خودم در هیچ موسسه‌ای نبودم و شركت نكردم. فقط در یكسری آزمون‌های آزمایشی شركت كردم كه می‌گویند اسمش را نبرم (سنجش). این موضوع باز هم بر‌می‌گردد به خود داوطلب و نقاط ضعفی كه دارد و البته رتبه‌ای كه می‌خواهد كسب كند. اگر رتبه تاپ می‌خواهد و در یكی، دو درس خیلی ضعیف است، حتما در كلاس‌های موسسات یا كلاس‌های خصوصی شركت كند یا از معلم اون درس‌ها در مدرسه بخواهد كه كمكش كند وگرنه خیلی لازم نمی‌بینم و همان خواندن كتاب‌ها كافیست. آزمون‌های موسسات مختلف هم از این جهت می‌تواند به داوطلب كمك كند كه خودش را با بقیه مقایسه كند و جایگاه خودش را میان رقبا (یا به قولی رفقا) پیدا كند. اینكه درس‌ها را با چه عمقی خوانده، اینكه كجاها بیشتر باید كار كند، اینكه نمره ترازش و رتبه‌اش چند است خیلی مهم است و توصیه می‌كنم كه دوستان داوطلب در آزمون‌های یكی از سازمان‌ها شركت‌كنند و خودشان را بسنجند.
من خودم در هیچ موسسه‌ای نبودم و شركت نكردم. فقط در یكسری آزمون‌های آزمایشی شركت كردم كه می‌گویند اسمش را نبرم (سنجش). این موضوع باز هم بر‌می‌گردد به خود داوطلب و نقاط ضعفی كه دارد و البته رتبه‌ای كه می‌خواهد كسب كند. اگر رتبه تاپ می‌خواهد و در یكی، دو درس خیلی ضعیف است، حتما در كلاس‌های موسسات یا كلاس‌های خصوصی شركت كند یا از معلم اون درس‌ها در مدرسه بخواهد كه كمكش كند وگرنه خیلی لازم نمی‌بینم و همان خواندن كتاب‌ها كافیست. آزمون‌های موسسات مختلف هم از این جهت می‌تواند به داوطلب كمك كند كه خودش را با بقیه مقایسه كند و جایگاه خودش را میان رقبا (یا به قولی رفقا) پیدا كند. اینكه درس‌ها را با چه عمقی خوانده، اینكه كجاها بیشتر باید كار كند، اینكه نمره ترازش و رتبه‌اش چند است خیلی مهم است و توصیه می‌كنم كه دوستان داوطلب در آزمون‌های یكی از سازمان‌ها شركت‌كنند و خودشان را بسنجند.
اما مشاوره مهمترین عامل در موفقیت افراد در كنكور است البته در رشته علوم انسانی. اگر داوطلب در بعضی دروس مشكل پایه‌ای نداشته باشد با یك مشاوره خوب آن هم نه وما با مشاور موسسات بلكه مشاور مدرسه‌شان (البته اگر مشاور كاربلدی باشد) به نتیجه دلخواهش می‌رسد. شما فرض كنید یك گنجشك كه از پنجره وارد یك اتاق در بسته‌ای میشود، راه برگشتن را بلد نیست و مدام خودش را به در و دیوار می‌زند و زخمی میشود و آسیب می‌بیند تا بالاخره از اتاق می‌پرد بیرون و شاید هم نتواند برود بیرون. داوطلب‌ها هم شبیه همین گنجشك هستند كه به هر حال دچار مساله كنكور سراسری شدند كه با كمك مشاوره می‌توانند به راحتی پنجره خروج از این مساله را پیدا كنند و به آسانی به هدفشان برسند.
در مورد روش مطالعه نظرتان چیست؟ بهتر است كه داوطلبان كتاب‌ها را چطور مطالعه كنند؟
فكر می‌كنم دوستان عزیز با داشتن یك مشاوره خوب، مطالعه زیاد كتاب‌های درسی و تست زدن برای سنجیدن خودشان و پیدا كردن نكاتی كه نا‌دیده گرفتند، به رتبه مطلوب خود در كنكور می‌رسند. مطالعه زیاد كتاب‌ها اگر با خلاصه‌نویسی دروس همراه باشد بهترین نتیجه را می‌دهد. البته این خلاصه‌نویسی كه من می‌گویم فرق می‌كند با صرفا یادداشت نكات مهم. بلكه خلاصه‌نویسی كه همه نكات مهم كتاب را در خود گنجانده باشد به‌طوری كه افراد بتوانند كتاب را بگذارند كنار و فقط از روی دفتر خلاصه‌نویسی‌شان مطالعه كنند.
فكر می‌كنم دوستان عزیز با داشتن یك مشاوره خوب، مطالعه زیاد كتاب‌های درسی و تست زدن برای سنجیدن خودشان و پیدا كردن نكاتی كه نا‌دیده گرفتند، به رتبه مطلوب خود در كنكور می‌رسند. مطالعه زیاد كتاب‌ها اگر با خلاصه‌نویسی دروس همراه باشد بهترین نتیجه را می‌دهد. البته این خلاصه‌نویسی كه من می‌گویم فرق می‌كند با صرفا یادداشت نكات مهم. بلكه خلاصه‌نویسی كه همه نكات مهم كتاب را در خود گنجانده باشد به‌طوری كه افراد بتوانند كتاب را بگذارند كنار و فقط از روی دفتر خلاصه‌نویسی‌شان مطالعه كنند.
حرف آخر؟
در آخر صمیمانه آرزوی موفقیت می‌كنم برای كنكوری‌های عزیز. امیدوارم نقش جادویی توكل را از یاد نبرند. توكل نه به معنای سپردن كارها به خدا و خلاصه، هرچه پیش‌آید خوش آید، بلكه به این معنا كه هدفشان را دقیق و روشن مشخص كنند، برنامه‌ریزی دقیق و درستی برای رسیدن به مطلوب‌شان داشته باشند و برای رسیدن، نهایت همت و تلاش‌شان را انجام بدهند و در نهایت نتیجه كار را بسپارند به دست پروردگار مهربان.
در آخر صمیمانه آرزوی موفقیت می‌كنم برای كنكوری‌های عزیز. امیدوارم نقش جادویی توكل را از یاد نبرند. توكل نه به معنای سپردن كارها به خدا و خلاصه، هرچه پیش‌آید خوش آید، بلكه به این معنا كه هدفشان را دقیق و روشن مشخص كنند، برنامه‌ریزی دقیق و درستی برای رسیدن به مطلوب‌شان داشته باشند و برای رسیدن، نهایت همت و تلاش‌شان را انجام بدهند و در نهایت نتیجه كار را بسپارند به دست پروردگار مهربان.
خیلی ممنون
كه ,یك ,خیلی ,كنكور ,هم ,مطالعه ,را در ,و در ,از این ,است كه ,خیلی از ,آزمون‌های موسسات مختلف
درباره این سایت